ขอเวลาให้หัวใจเต้นแรง

ตัวละครที่ภูพเยียนำมาเล่านั้นมีอยู่จริง เดินเหินเหมือนเรา มีขาดตกบกพร่องเหมือนกับเราทุกอย่าง ิส่งเหล่านี้เป็นเรื่องสำคัญในการเขียนของภูพเยีย เพราะยิ่งทำให้เราได้เห็นความเปิ่น ความเชย ความบกพร่อง ความไ่สมประกอบมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งรู้สึกเป็นมิตรกับเขามากเท่านั้น

ทั้งนี้ก็เพราะเรารู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้เหนือไปกว่าเรา ไม่ได้ดีเลิศไปกว่าเรา เราเองก็มีความเปิ่นความเชย ความขาดตกบกพร่อง และความล้าสมัยไม่แตกต่างไปจากเขาเหล่านั้นเลย

มีคนกล่าวไว้ว่า ถ้าเราอ่านงานเขียนของนักเขียนคนใดแล้วรู้สึกว่าผู้เขียนเป็นเพื่อนของเรา แสดงว่าผลงานเล่มนั้นเป็นงานเขียนที่ดี งานเขียนของภูพเยียก็ประสบความสำเร็จในแง่นี้ ---- ขจรฤทธิ์ รักษา