เจ้านี่เหรอซอมบี้? ชุด 1 (เล่ม1-5)

เล่ม 1 ใช่, สาวน้อยอาภรณ์เวทค่ะ
คุณจะพบอุกกาบาตไหมครับ? ผมหลบนะ แต่ว่าหลบไม่พ้น การพบเจอมักเกิดขึ้นกะทันกันเหมือนอุกกาบาตตกนั้นล่ะ
ผม...ไอค่าว่า อายูมุ เป็นแค่นักเรียนมัธยมปลายธรรมดาคนหนึ่งที่บังเอิญเข้าไปพุงพันกับคดีมาฒกรรมต่อเนื่อง แล้วถูกฆ่าอย่างหมดทางสู้...
แต่ไม่รู้ทำไมผมถึฃยังมีชีวิตอยู่เนี่ยสิ
ยู สาวน้อยเนโครแมนเซอร์ที่ได้พบกันก่อนจะเกิดเรื่องบอกผมว่า ผมคืนชีพกลับมามนฐานะซอมบี้ หา? บ้าน่ะ?!
ไม่ใช่แค่นั้น ผมยังโดน ฮารุนะ สาวน้อยที่มาจากโลกเวทมนตร์บังคับให้เป็นสาวน้อยอาภรณ์เวทอีก แล้วมันคืออะไรกัน!? ระหว่างที่คิดหนักอยู่นั้น ผู้หญิงที่เป็นนินจาดูดเลือดก็โผล่มาอีกคน พอรู้สึกตัวอีกทีทุกคนก็มาอาศัยอยู่ด้วยกันซะแล้ว...นี่ผมทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย!
อีกหนึ่งในไลท์โนเวลชิ้นโบวด์แดงที่ถูกนำมาสร้างเป็นอนิเมชัน และยังได้รับรางวัลแฟนตาซีครั้งที่ 9 ผระเภทนิยายเรื่องยาวอีกด้วย!!

เล่ม 2 ใช่, ฉันคือผู้เรียกความตาย
ถ้าเป็นคุณ จะปัดสะเก็ดไฟที่ตกใส่ใช่ไหมครับ? แต่จัดการกับเรื่องยุ่งยากต่างๆ ที่ตกลงมาใส่ตัวเองไปเรื่อยๆ ทุกอย่างก็จะไปได้สวยเอง ผมคิดว่าอะไรๆ ในโลกดำเนินไปอย่างนั้นมาตลอด แต่ว่า ผมที่กลายเป็นซอมบี้ และสาวน้อยอาภรณ์เวท—สะเก็ดไฟที่ตกใส่ผม ไอคาว่า อายูมุ ไม่ได้มีแค่ ยู ที่เป็นเมโครแมนเซอร์ ฮารุนะที่เป็นสาวน้อยอาภรณ์เวทและเซร่า ที่เป็นนินจาดูดเลือดเท่านั้น สาวน้อยที่เป็นนินจาดูดเลือดฝ่ายตรงข้ามกับเซร่าโผล่มาและด้วยสถานการณ์พาไปทำให้ดันไปจูบกับเธอเข้า เด็กคนนั้นชื่อโทโมริ เป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกัน แล้วยังบอกว่าจะเป็นเจ้าสาวของผมอีก!? ไม่เพียงแค่นั้น ยังมีเมกาโล่จำนวนมหาศาลปรากฏตัวขึ้นมา แล้วอาจาีน์ใหญ่ยังเอาของแปลกๆ มาฝากอีก มีภัยพิบัติตกลงมาต่อเนื่องไม่หยุดเลย อ๊าก! ปัดไม่ไหวแล้ว!

เล่ม 3 ไม่ใช่, นี่คือระเบิดค่ะ
ชีวิตเรา การยอมแพ้เป็นเรื่องสำคัญ—นี่คือคติของผม แต่ผมกลับหาจังหวะยอมแพ้ไม่ถูกเลยสักครั้ง
ช่วงนี้เราออกตามหายูที่หายไปตลอด แต่ว่าไม่เจอเงื่อนงำอะไรเลย และนี่ก็คือเรื่องก่อนถึงวันหยุดฤดูร้อน—
“คะ คิดว่าไปท้องฟ้าจำลองด้วยกันจะดีไหมน้า” ผมที่ถูกโทโมโนริชวนไปเดท ถึงจะเป็นห่วงยูที่หายไปกับเซร่าที่ได้รับบาดแผลทางใจ แต่ก็คิดว่าอาจจะเป็นโอกาศดีที่ยอมแพ้ก็ได้ และฮารุนะกับเซร่าก็โผล่มาตรงหน้าผม ยิ่งกว่านั้นยังไปเจอกับราชาแห่งรัตติกาลในที่แบบนั้นอีก แถมอยู่ดีๆ เคียวโกะก็โผล่มาปิดท้าย และยูก็โผล่มาก้วย—!?
โธ่เอ๊ย! หาโอกาสยอมแพ้ไม่ได้จริงๆ ด้วย—!!

เล่ม 4 อื้อ, อาจารย์น่ะแกร่งสุดๆ เลยนะ!
ไหนๆ ก็มีอดีตที่อยากลบทิ้ง
กล่าวกันว่า ถ้าไม่ผิดพลาด ก็จะไม่เติบโคเป็นผู้ใหญ่ แต่...ทำไมผมถึงตัองใส่ชุดแบบนี้นะ...เฮ้อ ฤดูใบไม้ร่วง—ฤดูแสนเหงาที่เหาะกับการถอนหายใจ ทว่าในห้องเรียนของเรากลับครึกครื้นเต็มที่กับการเตรียมงานโรงเรียนที่กำลังจะมาถึง เพราะซอมบึ้อย่างผมพูดส่งๆ ไปว่า “จัดกลางคืนก็ดีนะ” กลับเป็นที่ถูกใจ จนงานโรงเรียนย้ายมาจัดกลางคืน !? ผมโดนฮารุนะที่คึกสุดขีดมาเกาะแกะ ยูก็บอกว่าอยากลงแข่งคาราโอเกะ!? แล้วก็มีคนแปลกๆ โผล่มา แถมยังเหิดเรื่องกับฮารุนะอีก! อ๊าก ไม่ไหวแล้ว! นี่มันเป็นฤดูแสนเงาตรงไหนฟะ!

เล่ม 5 อื้อ, มายดาร์ลิ้งน่ะไม่ได้เรื่องเลย
มีเรื่องที่ต้องบอกเอาไว้อย่างนึง “สัญญาต้องเป็นสัญญา” ผมไม่ยอมรับสังคมที่บอกว่า “กฎระเบียบมีค่ามากกว่าคำสัญญา” หรอก ถึงจะมีคนรักษากฎแต่ดันผิดสัญญาหน้าตาเฉย
แต่ผมเป็นคนรักษาสัญญานะ

ในระหว่างที่ยังไม่มีเบาะแสบองคริส สะรัวคงรู้สึกเป็นห่วง จึงขวนผมไปงานประชุมนินจาดูดเลือด แต่หลังจากนั้นผมดันไปรู้เข้าพอดีว่าเคียวโกะรู้จุดอ่อนคริส เงื่อนไขของเธอคือต้องจัดงานเลี้ยงก่อนถึงจะบอก จึงลงเอยด้วยกรเรียกเคียวโกะมางานนัดบอด ทว่า...อ้าว? นัดชนคอนเสิร์ตของสะรัส?—อื้อ ไปสิ ไม่ต้องห่วง สัญญาแล้วนี่

#เจ้านี่เหรอซอมบี้? #ชุด1 #เล่ม1-5