นักปราชญ์จอมจี้เส้น

“มหาสารานุกรม...ซื่อคู่ฉวนซู” กลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของแผ่นดินจีนเลื่องลือโลกไม่แพ้กำแพงเมืองจีนหรือกองทัพจิ๋นซีฮ่องเต้

เป็นอภิมหาตำราที่บันทึกเรื่องราวอันน่ารู้ของจีนตั้งแต่อดีตกาลนานจนถึงยุคของเฉียนหลง

รวมเรื่องราวไว้ ๑๐,๒๕๕ ประเภท ยาว ๓๙,๓๐๙ บท ตัวอักษรจีน ๘๔๐ ล้านตัว ใช้บัณฑิตเกือบ ๕,๐๐๐ คน ใช้เวลา ๑๐ ปี ใช้น้ำหมึกประดุจดังแม่น้ำ

มหาสารานุกรมที่เคยแสดงที่เมืองไทยแล้วนี่คือยอดผลงานของนักปราชญ์จอมอัจฉริยะ จี้เสี่ยวหลาน

จี้เสี่ยวหลาน เกิดในรัชสมัยจักรพรรดิหย่งเจิ้นปีที่ ๒ และถึงแก่อสัญกรรมในรัชสมัยจักรพรรดิเจียชิ่งปีที่ ๑๐ หรือตั้งแต่ ค.ศ. ๑๗๒๔-๑๘๐๕ นับเป็นผู้มีอายุยืนเกือบ ๘๓ ปี ชีวิตและผลงานของเขามีสีสันน่าตื่นเต้นชวนติดตามตั้งแต่เด็กกระทั่งตาย เขาเป็นบุคคลรวม ๓ แผ่นดิน ซึ่งได้รับราชการกับฮ่องเต้รวม ๒ รัชกาลอย่างโลดโผนโจนทะยาน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้เป็นขุนนางระดับเสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ซึ่งเป็นที่ทรงโปรดของจักรพรรดิเฉียนหลงผู้ยิ่งยง ย่อมเป็นโอกาสทองที่จี้เสี่ยวหลานสามารถแสดงภูมิปัญญาอันชาญฉลาดหลักแหลมของเขาได้เต็มที่

จี้เสี่ยวหลานสอบเข้ารับราชการเมื่อขณะอายุ ๒๙ ปีในศักราชเฉียนหลงปีที่ ๑๙ หรือ ค.ศ. ๑๗๕๔ เริ่มปฏิบัติหน้าที่ในสำนักผู้ตรวจราชการแผ่นดินและเติบโตในราชการอย่างรวดเร็ว ผ่านตำแหน่งสำคัญหลายอย่างเช่น เสนาบดีพิธีการ ๓ สมัย เสนาบดีกลาโหม ๒ สมัย ประธานมหาราชบัณฑิต ประธานกรรมการสอบคัดเลือกจอหงวนหลายสมัย นับว่ามีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการเสริมสร้างให้รัชสมัยของเฉียนหลงกลายเป็นยุคเรืองที่สุดของราชวงศ์ชิง

ตำแหน่งสุดท้ายของจี้เสี่ยวหลานในศักราชเจียชิ่งรัชกาลต่อมาได้เป็นพระมหาราชครู กระทั่งถึงแก่อสัญกรรมอย่างเกริกเกียรติ

หลักปฏิบัติราชการที่จี้เสี่ยวหลานสอนไว้น่าจดจำมากคือ

“หลักการเข้าถึงประชาชนนั้น ถ้าทำตามความประสงค์ของประชาชน ย่อมทำเรื่องยากให้ง่าย ถ้าทำขัดความประสงค์ของประชาชน ย่อมทำเรื่องง่ายให้ยาก”

ฯลฯ