I Eat You Up Inside My Head รับประทานสารตกค้างในกลีบดอกปอกเปิก

"สิ่งเดียวที่การแอบรักมอบให้ คือความกลัวที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ มันจะตามตอแยอยู่อย่างนั้น ตราบใดที่ยังไม่มีใครตัดสินใจ หรือสถานการณ์ฝั่งใดฝั่งหนึ่งไม่พลิกผันขึ้นมา"

ผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากเปลือกไม้ สักรูปสายรุ้งไว้ที่ใบหู เขาเสียบปลั๊กเข้ากับท้ายทอยของเธอและบอกว่าต้องการชุบชีวิตดอกไม้ เธอนั่งกอดเข่าสองข้าง จูบหัวไหล่ตัวเองไปเรื่อยๆ เขานั่งมอง มองเธอจูบสิ่งอื่นไปเรื่อยๆ เตาร้อนขึ้นเรื่อยๆ กลีบไลเซนทัสเปื่อยแน่นิ่งอยู่จนสีชมพูอ่อนไหว ไหม้อ่อน

เธอได้แต่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ปลายไฟลุกตรงปลายนิ้วแต่ชินเสียแล้วเพราะแต่ไรมาก็เป็นได้แค่ผู้เฝ้ามองเหตุการณ์ มีเอี่ยวในนั้นนิดหน่อยแต่เป็นโฟร์กราวด์เบลอๆ ตรงขอบภาพ เธอจึงอบอุ่นที่สุดตรงเส้นศูนย์ที่รู้ว่าการเฝ้ามองนั้นสำคัญแต่เจ็บปวด