ครูและแพทย์ ที่พึงปรารถนาในสังคมสยาม

ว่าเฉพาะผู้ที่เป็นคอเก่าเล่ายี่ห้อผลงานของ ส.ศิวรักษ์ ย่อมรู้แน่แก่ใจเป็นอย่างดีว่า ข้อคิดคำพูดของนักเขียนคนนี้ในเรื่องที่เกี่ยวกับวงการศึกษา ตลอดจนวงการพระศาสนาย่อมมีอะไรๆ ให้ได้นำกลับไปสำเนียกอย่างแปลกๆ ใหม่ๆ อยู่เสมอ เพราะเหตุที่ว่า ส.ศิวรักษ์ เป็นผุ้มีสิกขกามะในเรื่องราวเหล่านี้อยู่เป็นพื้น และดูเหมือนจะไม่ยอมหยุดนิ่ง ดูได้จากประวัติศาสตร์กิจกรรมความเคลื่อนไหวของเขาในช่วงหนึ่งที่อุทิศทุ่มเทให้กับครูและพระมากเป็นพิเศษ ทั้งผลิต หนังสือ นิตยสาร และเดินสายพูดคุยปาฐกถาให้กับกลุ่มเป้าหมายดังได้แก่ครูบาอาจารย์ และพระเจ้าพระสงฆ์ แม้จะต้องเดินทางไปยังชนบทกันดารห่างไกล ซึ่งความสะดวกสบายไม่อาจเปรียบกับสภาพการณ์ในสมัยหลังๆ นี้ได้เลย แต่เมื่อกระซิบถามเจ้าตัวชั่วมิช้ามินานมานี้ว่า ความหวังพยายามที่จะผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นของสถาบันทั้งสองนั้นสัมฤทธิผลบ้างหรือหาไม่ ก็ได้รับคำตอบสั้นๆ ชัดๆ พร้อมกับเสียงกลั้วหัวเราะว่า “ล้มเหลวทั้งคู่ว่ะ”....