กรุงเทพฯลับสุดยอด: ปฏิบัติการเสรีไทยสายอังกฤษ

บันทึกรบกับเสี้ยวรักนักการทูตเจ้าสำราญ สู่ทนายใต้ดินสงครามมหาเอเชียบูรพาที่แวบความทรงจำของสตรีหมายเลขหนึ่ง คือกุญแจน้อยไขความสว่างปลายอุโมงค์ลับ

นับแต่นี้ไป เราจะต้องทำตัวให้เข้ากับระบบงานอย่างหนึ่งที่มีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของประเทศซึ่งมีพันธไมตรีสมบูรณ์กับญี่ปุ่น แต่เป็นหัวหน้าของขบวนการต่อต้านใต้ดิน และมีนักโทษการเมืองคนสำคัญเดินออกจากคุก (หรือควรกล่าวคำว่า “ถูกลอบนำตัวออกจากคุก” มากกว่า ดังปรีดีเล่าให้ข้าพเจ้าฟังในปีต่อมาว่า “ทุกอย่างมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อผมแอบพาเข้มออกจากคุกในค่ำวันหนึ่ง”)ได้คืนแล้วคืนเล่า เพื่อไปติดต่อทางวิทยุกับพวกนายทหารปฏิบัติงานใต้ดินของอังกฤษ

(บทที่เจ็ด : ติดต่อได้)

“ในประเทศญี่ปุ่น เรายกย่องปลาคาร์ปว่าเป็นปลาที่ยอมรับชะตากรรมโดยสงบ ไม่ดิ้นรนและไม่โดดหนีเมื่อถูกนำขึ้นเขียงเพื่อปรุงอาหาร” บันทึกของนายพลฮามาดะผู้บัญชาการอาวุโส เพื่อสื่อสารกับผู้บัญชาการสูงสุดฝ่ายสัมพันธมิตรภายหลังการยอมจำนนของกองทัพญี่ปุ่น เขายังได้เขียนบทกวีก่อนหน้ากระทำฮาราคีรีว่า “สายลมยามเย็นพัดเมฆไปสู่ขอบฟ้า แต่ดอกไม้ในสวนกำลังเหี่ยวแห้งโรยรา

(ภาคผนวก จ.)