รัฐศาสตร์สาร ปีที่ 42 ฉบับที่ 1 (มกราคม - เมษายน 2564)

ราคา 200 บาท

เนื้อหา

“รัฐศาสตร์สาร” (Political Science Journal) เป็นวารสารวิชาการฉบับแรกของคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งมีความเป็นมายาวนานและได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในวงการสังคมศาสตร์ไทย วารสารฉบับนี้ก่อตั้งขึ้นปี พ.ศ. 2521 เพื่อเผยแพร่ข้อมูลความรู้และทัศนะที่เป็นประโยชน์ ตลอด 4 ทศวรรษที่ผ่านมา “รัฐศาสตร์สาร” ได้นำเสนอผลงานวิจัยและงานเขียนอันทรงคุณภาพจำนวนนับไม่ถ้วนจากผู้เชี่ยวชาญหลายสาขาวิชา ทั้งรัฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ปรัชญา สังคมวิทยา มานุษยวิทยา เศรษฐศาสตร์ นิติศาสตร์ และจิตวิทยา บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “รัฐศาสตร์สาร” มักถูกเอาไปใช้เป็นเอกสารประกอบการสอนตามมหาวิทยาลัย ตลอดจนเป็นงานอ้างอิงสำหรับการวิจัย ทางกองบรรณาธิการมีความมุ่งมั่นที่จะรักษามาตรฐานการตีพิมพ์ รวมทั้งคอยคัดเลือกผลงานที่ทันสมัยมานำเสนอผู้อ่าน 

นโยบายของวารสาร

จุดมุ่งหมาย: 

 “รัฐศาสตร์สาร” เป็นวารสารวิชาการฉบับแรกของคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีวัตถุประสงค์เป็นสื่อกลางสำหรับแลกเปลี่ยนนานาทัศนะในหมู่นักวิชาการและเผยแพร่ความรู้ด้านสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ ทั้งในรูปบทความวิจัย บทความวิชาการ บทความแปล และบทปริทัศน์หนังสือ

ขอบเขตสาขาวิชาของผลงานที่ตีพิมพ์: 

- การเมืองการปกครอง 

- การระหว่างประเทศ 

- การบริหารรัฐกิจ

 - นิติศาสตร์

- เศรษฐศาสตร์ 

- ประวัติศาสตร์

 - ปรัชญา

 - สังคมวิทยา

 - มานุษยวิทยา

 - วารสารศาสตร์ 

กำหนดการตีพิมพ์: 

“รัฐศาสตร์สาร” เป็นวารสารราย 4 เดือน มีกำหนดออกปีละ 3 ฉบับ ดังนี้ 

- ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม – เมษายน

 - ฉบับที่ 2 เดือนพฤษภาคม – สิงหาคม

 - ฉบับที่ 3 เดือนกันยายน – ธันวาคม 

ประเภทผลงานที่ตีพิมพ์: 

- บทความวิจัย (Research article) 

- บทความวิชาการ (Academic article) 

- บทความแปล (Translated article) 

- บทความปริทัศน์หนังสือ (Book review) 

กระบวนการพิจารณาบทความ: 

ผลงานทุกชิ้นที่ได้รับตีพิมพ์ในวารสาร “รัฐศาสตร์สาร” จะต้องผ่านการประเมินคุณภาพทางวิชาการโดยกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒินิรนามที่มีความเชี่ยวชาญในสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องจำนวนอย่างน้อย 2 ท่าน (Double-blind peer review) โดยกระบวนการทั้งหมดจะใช้เวลาประมาณ 4-5 เดือน จรรยาบรรณและความรับผิดชอบของผู้เขียน: ผลงานที่เสนอต่อวารสาร “รัฐศาสตร์สาร” จะต้องเป็นผลงานที่ไม่อยู่ในกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ของวารสารวิชาการอื่น นอกจากนี้ ผู้เขียนต้องไม่ละเมิด หรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น (Plagiarism) ซึ่งถือเป็นการละเมิดจรรยาบรรณทางวิชาการอย่างร้ายแรง