นาฏกรรมจำนรรจ์

นาฏกรรมจำนรรจ์ Dramatic Endless

กวีนิพนธ์โดย ศิวกานท์ ปทุมสูติ

'ความมีอยู่ของบทกวีเล่มหนึ่ง' มีความสำคัญมากกว่า 'ความมีอยู่ของกวีคนหนึ่ง' ยิ่งโดยเฉพาะบทกวีเล่มนี้ มิได้เพียงหมายที่จะให้มีอะไรในบทกวีเท่านั้น ทว่าความหมายของ 'อะไร' ในบทกวีที่จะมีพลังหยั่งลึกลงถึง 'ความมีอยู่' ในผู้อ่านและกาลเวลานั่นต่างหาก ที่สำคัญยิ่ง

[บางส่วนจาก 'คำนำผู้เขียน']

"...นาฏกรรมจำนรรจ์ เป็นวรรณสัญญะในความมีอยู่ของชีวิต ซึ่งให้สาระโดยใช้ความงามเป็นสื่อไปให้เข้าถึงความดีและความจริง อย่างควรค่าแก่การก้มหัวให้ เล่มนี้ไม่ใช่หนังสือรวมบทกลอนต่างๆ หากเป็นเรื่องที่มุ่งถึงสาระของชีวิต ซึ่งมีกวีวัจนะเป็นสื่อ ข้าพเจ้าอ่านแล้ว ได้รับความเพลิดเพลินและได้รับความสุข ทั้งยังได้ข้อคิด ในทางจิตใจที่ไปพ้นหัวสมอง ทำให้ชื่นชมงานเขียนชิ้นนี้ และหวังว่าเพื่อนๆ ที่เยาว์วัยกว่าข้าพเจ้า จะเข้าถึงสาระของ นาฏกรรมจำนรรจ์ ไม่แพ้ข้าพเจ้า... "

[ส่วนหนึ่งจากคำนิยม โดย ส.ศิวรักษ์]

สารบัญ

คำนิยม

คำนำผู้เขียน

บทที่ 1 เสียงเรียกในกระแสสำนึก

บทที่ 2 ท่ามกลางฤดูกาลอันเหน็บหนาว

บทที่ 3 ในพงหญ้า ป่าหนาม และเปลวไฟ

บทที่ 4 ลมร้อนแห่งอำนาจ วิถีที่ผุกร่อน

บทที่ 5 ผู้ปรากฏ โอกาส ระหว่างเสี้ยวเวลา

บทที่ 6 กว่าจะรู้เดียงสาไร่นาชีวิต

บทที่ 7 นาฏกรมิติ ความมีอยู่บนปลายดาบ

บทที่ 8 เพลงพฤกษ์ พุธาร และปาฏิหาริย์หลังอัสนี

บทที่ 9 เขาหรือใคร พลิกไปอีกฟาก