อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว I am a Cat

อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว

นามนั้นยังไม่มี

มองโลกและมนุษย์ผ่านสายตาของแมวไร้นาม ที่เกรี้ยวกราดยามเบื่อหน่ายโลก

ผ่านปลายปากกาหนึ่งในนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นสมัยใหม่

นัตสึเมะ โซเซกิ (Natsume Sōseki)

“ข้าพเจ้าเริ่มจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นแมว

และคิดว่าตนเป็นบุคคลหนึ่งในสังคมมนุษย์ไปแล้ว

ทั้งนี้ข้าพเจ้าไม่ได้ดูถูกเผ่าพันธุ์เดียวกัน

แต่เป็นอย่างที่เขาว่ากันว่า

บุคคลที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันจะสบายใจเวลาอยู่ร่วมกัน

ในเมื่อข้าพเจ้าได้พัฒนาตัวเองให้อยู่เหนือวิสัยแมวทั่วไปแล้ว

ยิ่งทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอยากจะวิพากษ์วิจารณ์แนวคิดหรือคำพูดต่างๆ ของพวกมนุษย์

จากสถานะที่เทียบเท่ากัน”

นวนิยายเรื่องแรกของนัตสึเมะ โซเซกิเขียนขึ้นระหว่างปี 1905-1906

เดิมตั้งใจให้เป็นเรื่องสั้นขนาดตอนเดียวจบ ตีพิมพ์ในนิตยสารโฮโตโตงิสุ ฉบับเดือนมกราคม 1905

ทว่าได้รับความนิยมจนต้องเขียนเพิ่มเพื่อลงเป็นตอนๆ อย่างต่อเนื่อง

.

เป็นนวนิยายแนวเสียดสีสังคมญี่ปุ่นในช่วงยุคเมจิ (1868-1912)

โดยเฉพาะประเด็นการพยายามผสมผสานวัฒนธรรมตะวันตกเข้ากับขนบธรรมเนียมของญี่ปุ่น

โดยใช้ถ้อยคำผ่านมุมมองของแมวตัวหนึ่งซึ่งปฏิบัติตัวประหนึ่งเป็นมนุษย์

ถ่ายทอดเรื่องราว เล่าถึงวิถีชีวิตของชนชั้นกลางของญี่ปุ่นในยุคนั้น

เสียดเย้ยชนชั้นสูงตัวจริงและผู้พยายามจะเป็น

.

เสน่ห์ของนวนิยายเรื่องนื้คือ การวิพากษ์มนุษย์ผ่านสายตาของแมว

การเสียดเย้ยมนุษย์โดยทั่วไปผ่านความถือตนว่าเหนือกว่าของมวลแมว

ซึ่งจัดว่าเป็นรูปแบบใหม่ของนวนิยายญี่ปุ่นในสมัยนั้น