ถ้ำ (A CAVERNA) ปกแข็ง

ถ้ำ (A CAVERNA)

ฉบับปกแข็ง มีแจ็คเก็ต ติดริบบิ้น

ถ้ำ (A CAVERNA)

ผลงานของ “ฌูเซ่ ซารามากู”(José Saramago)

นักเขียนรางวัลโนเบลชาวโปรตุเกส เจ้าของผลงาน

“บอด” [Ensaio sobre a cegueira (Blindness)]

“ประวัติศาสตร์ล้อมเมืองกรุงลิสบอน” [História do Cerco de Lisboa (The History of the Siege of Lisbon)]

ฉบับแปลไทยใหม่ล่าสุด

โดย “กอบชลี” แปลตรงจากภาษาโปรตุเกส

A Caverna แปลตรงตัวว่า The Cave หรือ “ถ้ำ” ฉบับภาษาโปรตุเกสพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2000 หรือเมื่อ 22 ปีที่แล้ว และมีฉบับแปลภาษาอังกฤษเมื่อปี 2002 นวนิยายเล่าถึง “ซิปริอานู อัลกอร์” ชายอายุ 64 ปี มีอาชีพเป็นช่างปั้นดินเผา ก่อนนี้โรงงานเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ในบริเวณบ้านยังมีภรรยาคู่ชีวิตเคียงบ่าเคียงไหล่ปั้นถ้วยชามรามไหด้วยกัน แต่เมื่อภรรยาด่วนจากไปอย่างปุบปับคาแป้นปั้นดินเผา ซิปริอานู อัลกอร์ จึงใช้ชีวิตเผาดินปั้นดินอยู่กับลูกสาวผู้เป็นช่างปั้นเหมือนกัน โดยมีลูกเขยผู้ทำงานที่ศูนย์รับส่งและผลิตสินค้าในเมืองคอยจุนเจือเป็นบางโอกาส

ชีวิตแสนเรียบง่ายดำเนินไปด้วยดีและมั่นคง จนกระทั่งศูนย์รับซื้อสินค้าเริ่มลดจำนวนการสั่งของและเรียกให้ช่างปั้นมาขนสินค้าค้างสต๊อกที่ขายไม่ได้ออกไป ความหวั่นใจวิตกกังวลเริ่มคืบคลานเข้ามาในหัวอกซิปริอานู อัลกอร์ และกลายเป็นความเศร้ากินลึกอย่างปฏิเสธไม่ได้ พ่อลูกพยายามหาข้อเสนอใหม่ๆ กับศูนย์รับสินค้า ยอมรับเงื่อนไข ยอมปรับเปลี่ยนลักษณะหรือรูปแบบงาน ดิ้นรนหาลู่ทางเพื่อให้งานฝีมือจากก้อนดินยังมีชีวิตอยู่ได้ต่อไป

แต่แล้วกระแสธารของการผลิตแบบโลกสมัยใหม่ก็ถาโถมรุนแรงจนเม็ดดินไม่อาจรวมตัวเป็นดินเหนียวที่แข็งแกร่งได้อีก ช่างปั้นและคนทำงานหัตศิลป์อื่นๆ ต้องหาที่ทางวางมือและวางผลิตผลทิ้งไว้ อาจเป็นโพรงไม้หรือไม่ก็โพรงถ้ำ สถานที่ที่ไม่มีใครคิดจะมาอยู่อาศัยหรือใส่ใจ สถานที่ที่เป็นที่กังขาว่าต่อให้มีทางเข้าไป แต่มีทางออกหรือไม่ อย่างไรกัน

จากปกหลัง

“ซิปริอานู อัลกอร์” ช่างปั้นดินเผาอายุ 64 ปี กำลังเผชิญความท้าทายในวัยหกสิบสี่เมื่อพฤติกรรมการบริโภคของสังคมเปลี่ยนแปลงไป ไม่มีใครสนใจใช้ภาชนะดินเผาที่แตกง่ายและใช้เวลาประดิษฐ์เนิ่นนานอีก ศูนย์รับส่งสินค้าเจ้าประจำคือโจทย์ที่ซิปริอานู อัลกอร์ ต้องขบคิดอย่างหนักว่าจะทำอย่างไรที่จะให้พวกเขาสั่งซื้อเท่าเดิม โรงงานผลิตพลาสติกคือศัตรูตัวร้ายที่มาทำลายความรักและภูมิปัญญาหัตถศิลป์ของเขา แต่แล้วเมื่อไม่อาจต้านทานกระแสธารการผลิตแบบโลกสมัยใหม่ ถ้วย ชาม จาน เหยือก หม้อดินเผา ฯลฯ จึงเป็นสิ่งของไร้ราคาและต้องหาที่ทิ้งที่เก็บ จากโรงผลิตสู่โพรงถ้ำ จากความรักจนไม่อาจรามือสู่การตัดใจ หากใครได้เข้า ‘ถ้ำ’แห่งนั้น จะเกิดคำถามประดังประเดมากมายว่า บนโลกหมุนเร็วแห่งนี้ คุณค่าของสิ่งใหม่ได้เข้ามาถาโถม เททับ ลบคุณค่าของของเก่าให้เลือนหายไปแล้วกี่ระลอกกัน .

เกี่ยวกับผู้เขียน

“ฌูเซ่ ซารามากู” เกิดเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1922 ในหมู่บ้านเล็กๆ ชื่ออะซินญากะ ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของกรุงลิสบอน ประเทศโปรตุเกส เพราะครอบครัวมีฐานะยากจน ซารามากูจึงไม่ได้เรียนตามหลักสูตรสามัญ เขาจบการศึกษาจาก โรงเรียนการช่าง เริ่มอาชีพเป็นช่างซ่อมกุญแจ ก่อนจะผันตัวเข้าสู่เส้นทางหนังสือด้วย การเป็นนักแปล นักหนังสือพิมพ์ และนักเขียน ชื่อเสียงทางการประพันธ์ของซารามากูขจรขจายเมื่อเขาอายุหกสิบปีแล้ว ผลงานของเขามีจุดเด่นอยู่ที่การสร้างจินตนาการเหนือจริงและโครงสร้างการใช้ภาษาแสนอัศจรรย์ อัจฉริยภาพไร้ขีดจำกัด ของซารามากูยังผลให้เขาได้รับรางวัลทางวรรณกรรมมากมาย รวมทั้งรางวัลโนเบล ประจำปี ค.ศ. 1998 มีการแปลผลงานเป็นภาษาต่างๆ กว่ายี่สิบห้าภาษา ซารามากูเสียชีวิตที่ประเทศสเปน เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 2010 ด้วยอาการโรคปอดอักเสบ

ปี พ.ศ. 2565 ปีแห่งการรำลึก 100 ปีชาตกาล “ฌูเซ่ ซารามากู” #Saramago100