ถนนชีวิต...ถนนมิเกล (Miguel Street)

ถนนชีวิต...ถนนมิเกล (Miguel Street)

วี.เอส. ไนพอล (V.S. Naipaul) เขียน

จิตราภรณ์ วนัสพงศ์-แปล

ผลงานของนักเขียนรางวัลโนเบล ปี 2001 “วี.เอส. ไนพอล” (V.S. Naipaul) นักเขียนเชื้อสายอินเดีย จากสาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก ซึ่งมีผลงานโดดเด่นมากที่สุดในศตวรรษที่ 20 ได้รางวัลทางวรรณกรรมมากมาย แสดงถึงเกียรติยศและความนิยม รวมทั้งรางวัล Booker Prize และ Nobel Prize ปี 2001

“ถนนชีวิต...ถนนมิเกล” ฉายภาพชีวิตคนที่ตกหล่น เป็นตะกอนความคิด มาจากยุคอาณานิคม ที่มุ่งพยายามพูดสำเนียงอังกฤษหรืออเมริกันให้ชัด แม้แต่ชื่อเมืองหลวงก็ยังชื่อพอร์ต-ออฟ-สเปน วิถีชีวิต ตลก ขันขื่น ในชุมชนถนนมิเกล อันหลากหลาย มีชีวิตชีวา สนุกแสบสันและแสบทรวง เหมือนพวกเขาได้วิพากษ์ตนเอง

กากเดนชีวิตหลังยุคอาณานิคม ทำให้เกิดนักฝันผู้ทำงานกับสิ่งไม่มีชื่อ กวีที่ไม่เคยขายบทกวีได้แม้แต่บทเดียว ช่างยนต์ที่อยากรู้ อยากถอดดู ด้วยใจรัก จนเครื่องยนต์ใหม่เครื่องตายใช้ไม่ได้ ช่างทำดอกไม้ไฟที่จุดพลุสวยที่สุดครั้งแรกครั้งเดียวตอนไฟไหม้บ้าน คนบ้าเรียนหนังสือเพื่อจะออกเสียงให้เป็นคนอังกฤษและอเมริกันอย่างไม่ผิดเพี้ยน เป็นคนใฝ่เรียนทางไกลกับเคมบริดจ์เพื่อจะออกมาทำงานชั้นสูง-นั่นคือขับรถเก็บขยะ

ผู้คนในประเทศอาณานิคม (ที่จักรวรรดินิยมดูดเอาความหอมหวานในชีวิตของพวกเขาจนหมดแล้ว) ซากเดนมนุษย์บนถนนมิเกล ก็คือผลพวงของการเข้าครอบครองของเจ้าอาณานิคม วี.เอส. ไนพอล เขียนนวนิยายเรื่องนี้มาจากวิถีชีวิตจริง ของคนในสลัมย่านถนนมิเกล ในช่วงสงครามพอร์ต-ออฟ-สเปน ประเทศตรินิแดดและโตเบโก

ด้วยวิธีเปิดตัวละครทีละตัว จึงทำให้คล้ายกับ “เรื่องชุด” ด้วยน้ำเสียงส่วนใหญ่เป็นไปในทางตลกขบขัน สงครามกลางเมืองทำให้ผู้ชายเป็นใหญ่ในครอบครัว การเหยียดหยามผู้หญิงตามที่เล่าผ่านสายตาของเด็กหนุ่มอินเดียตะวันออกผู้กำพร้าพ่อ ที่อาศัยอยู่ข้างถนนกับแม่ของเขา แฝงอารมณ์ขันขื่น ทำให้เกิดอารมณ์เศร้า ไปกับชีวิตจริงที่น่าเศร้า ที่ความหอมหวานในชีวิตถูกดูดดื่มจากเจ้าอาณานิคมไปจนหมดสิ้น ทิ้งความยากจน ลักลั่น เอาไว้เป็นสมบัติของผู้คนโดยรวม

เกี่ยวกับผู้แปล

“จิตราภรณ์ วนัสพงศ์” มหาบัณฑิตนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นักแปลที่มีผลงานเป็นที่รู้จักในนามปากกา “ฤดูร้อน” ซึ่งแปลผลงานวรรณกรรมเยาวชนออกมามากมาย ขณะเดียวกันก็มีงานแปลวรรณกรรมและบทความทั่วไปในชื่อและนามสกุลจริง ครั้งจบปริญญาตรีจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้ทำงานด้านสื่อสารมวลชนประจำหนังสือพิมพ์ สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ผู้จัดการรายวัน บางกอกโพสต์ ฯลฯ จากนั้นผันตัวเองไปทำงานด้านพัฒนาเด็ก ประจำภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิกของ ECPAT International

.

ทำงานเป็นที่ปรึกษาให้องค์กรด้านเด็ก มูลนิธิช่วยเหลือเด็กยากจน ซี.ซี.เอฟ. ประเทศไทย โครงการต่อต้านแรงงานเด็กขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO-IPEC) กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) ปัจจุบันยังทำงานด้านสตรีเเละเด็กอยู่ที่บังคลาเทศ

.

เขียนหนังสือ และแปลหนังสือหลายเล่ม ผลงานแปลในนามจริง อาทิ รักต่างสี :ของ นาดีน กอร์ดีเมอร์, โบกบิน : รวมเรื่องสั้นของนักเขียนสตรีนานาชาติ, พม่าและข้าพเจ้า สิบปีที่ผ่านพ้น (แปลร่วม), อุบัติรักข้ามขอบฟ้า และ ถนนชีวิต...ถนนมิเกล เป็นต้น